www.fa3.gr

Ιστότοπος Φυσικής Αγωγής (www.fa3.gr )  ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

www.fa3.gr

ΑΣΕΠ 2008-Σάββατο 31-1-2009
Κλάδος: ΠΕ 11 ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ
(με προτεινόμενες απαντήσεις)

Επίσης, τα θέματα σε μορφή .pdf ΕΔΩ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΟΥΣ 2008
(ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ 3Π/2008)
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
 

Επιπλέον Επιλογές:

 ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΣΕΠ
 για Φ.Α.

2009, Ειδική Διδακτική (με απαντήσεις)
2009, Παιδαγωγικά -Γενική Διδακτική (με απαντήσεις)
2009, Γνωστικό Αντικείμενο (με απαντήσεις)
 
2007, Γνωστικό Αντικείμενο
2007, Παιδαγωγικά, Γενική Διδακτική
2007, Ειδική Διδακτική
2005, Ειδική Διδακτική και Παιδαγωγικά, Γενική Διδακτική
2005, Γνωστικό Αντικείµενο
ΕΞεταστέα Υλη, Φ.Α. (ΠΕ11), ΑΣΕΠ, 2006
ΕΞεταστέα Υλη του 2004-05
Θέματα 2000 κ΄ 2003
Θέματα για: Διδακτική Μεθοδολογία, Παιδαγωγικά Θέματα
(Αλλων Ειδικοτήτων αλλά χρήσιμα κ΄ για την Φυσική Αγωγή)
 Eρωτήσεις εργοφυσιολογίας
Παιδαγωγική 2006
Διδακτική Μεθοδολογία
Θεωρίες Μάθησης, (pdf, 480 Kb)
Διοριστέοι ΑΣΕΠ 2002
30 Μηνίτες Φ.Α
Διοριστέοι ΑΣΕΠ 2004
 

 


Κλάδος: ΠΕ 11 ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Κυριακή 1-2-2009


ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ
(συντελεστής βαρύτητας 60%)


Να απαντήσετε στα επόμενα δύο (2) ισοδύναμα ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ.


ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο:
Στο πλαίσιο διδασκαλίας της Φυσικής Αγωγής σε μαθητές Δημοτικού, βρίσκεστε αντιμέτωπος/η καθημερινά με περιπτώσεις παιδιών που διστάζουν να συμμετάσχουν στις δραστηριότητες του μαθήματός σας, επειδή αντιλαμβάνονται ότι υστερούν έναντι των συμμαθητών τους ως προς τις σωματικές και κινητικές τους ικανότητες. Ποια στοιχεία θα προσθέτατε στη διδασκαλία σας για να τονώσετε την αυτοπεποίθηση/αυτοαντίληψη των μαθητών, ώστε να αποβάλουν το φόβο τους για την άσκηση, να βελτιώσουν τις ικανότητές τους και να αγαπήσουν τη γυμναστική και τη σωματική δραστηριότητα γενικότερα;


ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο:

Με βάση τις γνώσεις σας γύρω από τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης μέσω της προπόνησης στην εφηβεία:
α) θα θέτατε τη μυϊκή ενδυνάμωση ως στόχο στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής στο σχολείο (Γυμνάσιο – Λύκειο) και πώς θα την ενσωματώνατε στο σχεδιασμό του μαθήματος;
β) πώς θα εντάσσατε στη διδασκαλία σας ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής το θέμα της ενημέρωσης των μαθητών σας γύρω από τη χρήση απαγορευμένων ουσιών για γρήγορη και υπέρμετρη ανάπτυξη μυϊκής δύναμης;


Απάντηση στο Ερώτημα 1 

Καπρίνης Στυλιανός
MSc Σχολική Φυσική Αγωγή

skaprinis@yahoo.gr

Σημείωση: Ο προτεινόμενος σκελετός ανάπτυξης του θέματος προσεγγίζει ουσιαστικά τον τομέα της Παρακίνησης στη φυσική αγωγή. Δεν αποτελεί ακριβή απάντηση στο ερώτημα του ΑΣΕΠ. Επιχειρεί να θέσει τις θεωρητικές προσεγγίσεις και διδακτικές πρακτικές, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλλουν σε μια ολοκληρωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση. 
 

Λέξεις – κλειδιά / Σκελετός προσέγγισης:

Παρακίνηση (έννοια και μορφές παρακίνησης), στόχοι επίτευξης (προσανατολισμός στο έργο, προσανατολισμός στο Εγώ), θεωρία αυτοκαθορισμού (αυτοκαθορισμός, αίσθηση ικανότητας, θετική κοινωνική αλληλεπίδραση), κλίμα παρακίνησης (καθήκον, αυτονομία, αναγνώριση εξατομίκευση, στυλ διδασκαλίας, αξιολόγηση, ακαδημαϊκός χρόνος μάθησης, αμοιβές) χρησιμότητα ΦΑ (έμφαση στην ολική έννοια υγείας, οφέλη ΦΑ), κλπ. 
 

Εισαγωγή

    Η έννοια της παρακίνησης είναι ένας σημαντικός παράγοντας για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η καλή κατανόηση της παρακίνησης σε χώρους επίτευξης όπως το σχολείο, μπορεί να δώσει την απαραίτητη γνώση για βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου και παράλληλα να βοηθήσει ουσιαστικά τη μαθησιακή πορεία του μαθητή. Για τη σχολική τάξη ένα ιδανικό για μάθηση κλίμα παρακίνησης χαρακτηρίζεται πρωτίστως από  τη χαρούμενη διάθεση και τα θετικά συναισθήματα των μαθητών. Η έννοια της παρακίνησης αναδεικνύεται ιδιαίτερα σημαντική για την ετερογένεια της σχολικής τάξης. Για παράδειγμα παιδιά με μειωμένη κινητική ικανότητα, παιδιά παχύσαρκα κ.α, συχνά παρουσιάζουν χαμηλό αυτοσυναίσθημα, χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη αυτοπεποίθησης, με αποτέλεσμα να εξοστρακίζονται από το παιγνίδι, να αποκλείονται της άσκησης και φυσικά να στερούνται των ευκαιριών μάθησης. Ασφαλώς και πρέπει να βοηθηθούν. Οι διδακτικές προσεγγίσεις και ενέργειες πρέπει να είναι στοχευμένες έτσι ώστε να εξασφαλίζεται συναισθηματική ασφάλεια και ένα ιδανικό περιβάλλον μάθησης.  Συνεπώς η  ενίσχυση της θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό στόχο στο σχολικό περιβάλλον και να επιδιώκεται μεθοδικά η επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου. 
 

  1. Ορισμός της Παρακίνησης:

  Η έννοια της παρακίνησης αναφέρεται κυρίως στους λόγους – κίνητρα που έχει ένα άτομο όταν επιδεικνύει μια συμπεριφορά.

   Σύμφωνα με τους Weinberg & Gould (1995) ως “παρακίνηση ορίζεται η κατεύθυνση και η ένταση της προσπάθειας των ατόμων”. Η κατεύθυνση σχετίζεται με την προσέγγιση, εγκατάλειψη ή παραμονή σε μια δραστηριότητα ή κατάσταση, ενώ η ένταση με το μέγεθος της προσπάθειας που καταβάλλεται από το άτομο.

   Σύμφωνα με τον Vallerant (1997) παρακίνηση είναι “ …η υποθετική έννοια που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την ενεργοποίηση, κατεύθυνση, ένταση και επιμονή της συμπεριφοράς.” 
 

  1. Ανάπτυξη της θεωρίας των Deci &Ryan (1985) σχετικά με το τις έννοιες της Εσωτερικής, Εξωτερικής & Έλλειψης παρακίνησης.

    Η παρακίνηση, σύμφωνα με τους Deci & Ryan (1985), είναι μία πολυδιάστατη έννοια και μπορεί να εμφανιστεί με τρεις διαφορετικές μορφές, εσωτερική, εξωτερική και έλλειψη παρακίνησης. Η εσωτερική παρακίνηση (intrinsic motivation) αναφέρεται στην ευχαρίστηση και ικανοποίηση που βιώνει ένα άτομο από την ενασχόλησή του με μία συγκεκριμένη δραστηριότητα, ενώ η εξωτερική παρακίνηση (extrinsic motivation) συνδέεται με το αποτέλεσμα της δραστηριότητας (νίκη, βραβείο, έπαινος, αποφυγή τιμωρίας κλπ). Η έλλειψη παρακίνησης (amotivation) χαρακτηρίζει τις καταστάσεις στις οποίες το άτομο συμπεριφέρεται χωρίς πρόθεση και δεν βρίσκει κανένα λόγο για να συνεχίσει μια συγκεκριμένη δραστηριότητα.

    Καθήκον του εκπαιδευτικού φυσικής αγωγής είναι προβεί σε εκείνες τις ενέργειες και να διαμορφώσει τις συνθήκες που είναι απαραίτητες ώστε τα παιδιά να αναπτύξουν εσωτερικά κίνητρα συμμετοχής στο μάθημα. Τέτοια κίνητρα είναι η χαρά, η προφύλαξη και η αποκατάσταση της υγείας, η σωματική εμπειρία, η ευεξία, η προσωπική βελτίωση, η εκτόνωση, η επικοινωνία κλπ. Η ενασχόληση που βασίζεται σ’ αυτά τα κίνητρα, δηλαδή στην εσωτερική παρακίνηση οδηγεί σε μεγαλύτερη απόδοση. 
 

  1. Ανάπτυξη της θεωρίας του Nichols (1989) σχετικά με τους προσανατολισμούς στόχων επίτευξης (προσανατολισμός στο Έργο – Προσανατολισμός στο Εγώ)

  Ο Nicholls (1989), υποστηρίζει ότι υπάρχουν άτομα που χρησιμοποιούν την διακριτή έννοια της ικανότητας (Εγώ) ως μέσο παρακίνησης και άλλα άτομα που χρησιμοποιούν την μεγάλη έμφαση στη δουλειά ως μέσο παρακίνησης. 
 

   Όσοι είναι προσανατολισμένοι στο εγώ (ego-involvement), θεωρούν ότι επιτυχία είναι το ξεπέρασμα των άλλων ή μια επίδοση που με αντικειμενικά κριτήρια θεωρείται καλή. Αξιολογούν τις επιδόσεις ως καλές μόνο εάν νικήσουν.

   Όσοι είναι προσανατολισμένοι στη δουλειά (στο έργο) (task- involvement), θεωρούν επιτυχία την προσωπική τους βελτίωση ή την σωστή εκτέλεση κάποιας δραστηριότητας. Δεν τους φοβίζουν τα λάθη, τα οποία θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας για εξέλιξη.

   Η υιοθέτηση διαφορετικών στόχων από τα παιδιά στο μάθημα της φυσικής αγωγής βρίσκεται σε άμεση συνάφεια με την αντίληψη των μαθητών για την έμφαση που δίνει ο καθηγητής στους στόχους αυτούς και με το κλίμα παρακίνησης που δημιουργεί στη σχολική τάξη. Κυρίαρχο μέλημα του εκπαιδευτικού θα πρέπει να είναι η έμφαση στην εσωτερική παρακίνηση, στη μάθηση και την προσωπική βελτίωση.

   Ο προσανατολισμός στη μάθηση εμφανίζει μεγαλύτερη σχέση με την εσωτερική παρακίνηση. Παράλληλα, συνδέεται με μεγαλύτερη επιμονή στην ενασχόληση με τη δραστηριότητα, μεγαλύτερη προσπάθεια κατά την εκτέλεση της δραστηριότητας, πιο θετικές στάσεις για την άθληση, ποιοτική μάθηση και μακροπρόθεσμη απόδοση. 

 

  1. Ανάπτυξη της Θεωρίας του Αυτοκαθορισμού (Deci & Ryan, 1985)

     Χαρακτηριστικό γνώρισμα στην πολυδιάστατη έννοια της παρακίνησης είναι η έννοια του αυτοκαθορισμού, ο βαθμός δηλαδή στον οποίο το άτομο αντιλαμβάνεται ότι έχει τον έλεγχο των πράξεων του. Σύμφωνα με το θεωρητικό μοντέλο των Deci & Ryan (1985) η έννοια του αυτοκαθορισμού αναφέρεται κυρίως σε συμπεριφορές εσωτερικής – εξωτερικής παρακίνησης. Τρεις βασικές εσωτερικές ανάγκες θεωρούνται αιτίες πρόκλησης συμπεριφοράς εσωτερικής παρακίνησης:

α) η ανάγκη για αίσθηση επάρκειας ικανότητας, που είναι η πρόθεση των ατόμων να ελέγχουν τα αποτελέσματα και να έχουν εμπειρίες αποτελεσματικότητας.

β) η ανάγκη για αυτονομία (αυτό-καθορισμός), που αναφέρεται στην επιθυμία των ατόμων να είναι υπαίτιοι για τις πράξεις τους και να έχουν τη δυνατότητα να καθορίζουν τη συμπεριφορά τους.

γ) η ανάγκη για αρμονικές σχέσεις, που αναφέρεται στην πρόθεση των ατόμων για αυθεντικές σχέσεις με τους άλλους.  

   Ο αυτοκαθορισμός φαίνεται να είναι ο καλύτερος παράγοντας πρόβλεψης της πρόθεσης για συμμετοχή σε φυσικές δραστηριότητες. Όταν οι τρεις παραπάνω ανάγκες ικανοποιούνται, τότε ενισχύεται η εσωτερική παρακίνηση ενώ όταν καταπιέζεται κάποια από αυτές η εσωτερική παρακίνηση περιορίζεται.  
 

   Η ανάγκη για αίσθηση επάρκειας ικανότητας επιτυγχάνεται μέσα από την υιοθέτηση συγκεκριμένων στυλ διδασκαλίας σύμφωνα με την ταξινόμηση των Mosston & Ashworth (1966) όπως για παράδειγμα το στυλ μη αποκλεισμού. Επιπλέον οι μαθητές πρέπει να ενισχύονται στην τοποθέτηση στόχων προσωπικής βελτίωσης στις διδασκόμενες δεξιότητες. Αλλά και οι ασκήσεις πρέπει να είναι ανάλογες με τις ικανότητες και το επίπεδο των μαθητών. Η επιλογή τους πρέπει να βοηθά όλα τα παιδιά να μπορούν να τις εκτελέσουν και να τους δημιουργείται ένα αίσθημα ικανότητας.

Η υποστήριξη της αυτονομίας γίνεται μέσα από:

  • την παροχή επιλογών (συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων)
  • την ελαχιστοποίηση συμπεριφορών που ελέγχουν τον μαθητή
  • το να δείχνει ο διδάσκων στο μαθητή ότι κατανοεί τα   συναισθήματα του σχετικά με την δραστηριότητα.
  •   τη βίωση θετικών συναισθημάτων (ενδιαφέρον, ευχαρίστηση, χαρά).
  •   την αποφυγή αρνητικών συναισθημάτων (θυμός, ανία, δυσαρέσκεια, άγχος).

   Αρνητική για τον αυτό-καθορισμό των μαθητών αποτελεί η υιοθέτηση της δασκαλοκεντρικής  διδασκαλίας. Επιπλέον σύμφωνα με τους Deci & Ryan (1985) αμοιβές, χρονικοί περιορισμοί, επιβαλλόμενοι στόχοι και επίβλεψη είναι παράγοντες που συχνά περιορίζουν τον αυτό-καθορισμό και συνεπώς μειώνουν την εσωτερική παρακίνηση.

   Τέλος η ανάγκη για αρμονικές σχέσεις επιτυγχάνεται μέσα από την καλή κοινωνική αλληλεπίδραση,  την εκτίμηση μεταξύ των μαθητών και από την ανάπτυξη ενός περιβάλλοντος αποδοχής. Γι’ αυτό ο εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής πρέπει να παρέχει ευκαιρίες για μάθηση μέσω συνεργασιών (πχ υιοθέτηση της αμοιβαίας διδασκαλίας), να αποφεύγει τη δημιουργία ομάδων με μοναδικό κριτήριο την ικανότητα, το φύλο, την εικόνα σώματος και να μην δίνει έμφαση στη σύγκριση και στις ατομικές διαφορές των μαθητών. 

 

  1. Διαστάσεις του κλίματος παρακίνησης (Ames, 1992)

   Με τον όρο “κλίμα παρακίνησης” η Ames (1992) προσπάθησε να ταξινομήσει όλους εκείνους τους παράγοντες που δημιουργούν ένα ιδανικό κλίμα μάθησης. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται χαρακτηριστικά έξι περιοχές του κλίματος παρακίνησης κωδικοποιημένες στη λέξη T-A-R-G-E-T: Task (αναφέρεται στις δραστηριότητες της τάξης), Authority (αναφέρεται στη συμμετοχή των μαθητών στη λήψη αποφάσεων), Recognition (αναφέρεται στη διανομή και τις ευκαιρίες για αμοιβές), Grouping (σχετίζεται με τον τρόπο της ομαδοποίησης των μαθητών), Evaluation (ρυθμίζει την αξιολόγηση και ανατροφοδότηση), και  Time (αναφέρεται στο ρυθμό και τον χρόνο μάθησης) (Treasure & Roberts, 1995).  
 

Τask: Καθήκον (δεξιότητες):

   Σωστή επιλογή δραστηριοτήτων που θα ευνοούν τη συνεργασία, δεν θα δίνουν έμφαση στη σύγκριση και στις ατομικές διαφορές των μαθητών. Ποικίλο ασκησιολόγιο, όχι αναμονές σε ουρές, τοποθέτηση στόχων προσωπικής βελτίωσης, ασκήσεις στο επίπεδο και στις ικανότητες των μαθητών. Οι μαθητές να ενισχύονται στην τοποθέτηση προκλητικών, ρεαλιστικών, εφικτών & βραχυπρόθεσμων στόχων.

Authority: Συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων: Εμπλοκή μαθητών στη λήψη αποφάσεων. Χρήση ποικίλων στυλ διδασκαλίας (μη αποκλεισμού, αμοιβαίο,  αποκλίνουσας παραγωγικότητας κλπ). Αυτοαξιολόγηση από μαθητή (στυλ αυτοελέγχου).

Recognition: Αμοιβές (θεωρία γνωστικής αξιολόγησης): Οι αμοιβές να λειτουργούν σαν μέσο πληροφόρησης για την απόδοση των μαθητών και όχι να χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της συμπεριφοράς. Να χρησιμοποιούνται ως ευκαιρίες για αναγνώριση της ατομικής προόδου (και όχι μόνο της απόδοσης), Να δίνεται έμφαση στις ηθικές αμοιβές & έμφαση στην αυτοεκτίμηση.

Grouping: Κατηγοριοποίηση των μαθητών: Συνεργατικότητα αλλά και εξατομίκευση. Να καλλιεργούνται οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, να δημιουργείται ένα περιβάλλον αποδοχής και εκτίμησης μεταξύ των μαθητών Να παρέχονται ευκαιρίες μάθησης μέσω συνεργασιών (στυλ αμοιβαίο), να ενθαρρύνεται η συμμετοχή όλων. Προσεκτική ομαδοποίηση. Να αποφεύγονται οι συγκρίσεις.

Evaluation: Αξιολόγηση: Αξιολόγηση με βάση την ατομική βελτίωση και πρόοδο. Σαφή κριτήρια αξιολόγησης ατομικής προόδου, εμπλοκή σε αυτοαξιολόγηση, ανατροφοδότηση.

Time: Προγραμματισμός (χρήση χρόνου): Να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες, να λαμβάνεται υπόψη το επίπεδο μαθητών να δίδεται στον καθένα ο αναγκαίος χρόνος και να ακολουθείται ο εξατομικευμένος ρυθμός μάθησης, να δίνονται ευκαιρίες για βελτίωση, αρκετός χρόνος εξάσκησης. Γενικά η επιλογή των διδακτικών μεθόδων να μεγιστοποιεί τον χρόνο μάθησης (χρόνος ενεργητικής συμμετοχής / ακαδημαϊκός χρόνος μάθησης) των μαθητών. Κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί με την καθιέρωση αποτελεσματικών πρωτοκόλλων – ρουτινών εισόδου /εξόδου από το χώρο άσκησης,  τρόπους χωρισμού ομάδων, μοίρασμα και χρήση αθλητικού υλικού κλπ. Επιπλέον η χρήση της μεθόδου εξάσκησης σε σταθμούς βελτιώνει αισθητά την ενεργή συμμετοχή των μαθητών. 
 

6. Έμφαση στη δια βίου άσκηση για την Υγεία: 

    Μέσα από τη διδασκαλία της φυσικής αγωγής ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να εστιάζει στην ανάδειξη της άσκησης ως μέσο ενίσχυσης και προαγωγής της υγείας. Τα μαθήματα πρέπει να οργανώνονται έτσι, ώστε να καλλιεργούνται θετικές στάσεις προς την άσκηση και τη φυσική δραστηριότητα, να προσφέρονται γνώσεις και εμπειρίες που ωθούν τους μαθητές στο να εξακολουθήσουν να αθλούνται και μετά την αποφοίτηση του από το σχολείο στην ενήλικη ζωή.

Στα προγράμματα άσκησης πρέπει να επιδιώκεται συνειδητά η συμμετοχή όλων των μαθητών στην άσκηση οποιαδήποτε μορφής. Παράλληλα πρέπει να συνδέεται η ολική έννοια της υγείας με την άσκηση. Προϋπόθεση επιτυχίας και αποτελεσματικότητας τέτοιων μαθημάτων είναι:

    α) οι μαθητές να κατανοήσουν ότι η άσκηση συμβάλλει στην προαγωγή της υγείας.

     β) οι μαθητές να μάθουν να ασκούνται σωστά και με ασφάλεια ώστε να αξιοποιούν τις ευκαιρίες για να ασκηθούν εκτός σχολείου στον ελεύθερο χρόνο. Άρα οι δεξιότητες που μπορούν να μάθουν στο μάθημα της φυσικής αγωγής  δεν είναι μόνο κινητικές. Μπορούν για παράδειγμα να μάθουν πώς να αξιολογούν το επίπεδο της φυσικής τους κατάστασης, ή πώς να δομούν ένα ατομικό πρόγραμμα άσκησης ή  πώς να ασκούνται με ασφάλεια κλπ. Έτσι επιτυγχάνεται και η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού φυσικής αγωγής αλλά και του μαθήματος μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα. 


 


Απάντηση στο Ερώτημα 2 

Καπρίνης Στυλιανός
MSc Σχολική Φυσική Αγωγή

skaprinis@yahoo.gr

 

Απάντηση στο ερώτημα 2α: 

Σημείωση: Η προτεινόμενη ανάπτυξη του θέματος αναφορικά με το ερώτημα 2α προσεγγίζει και συνδέει τη δύναμη με το μοντέλο της “δια βίου άσκησης για την Υγεία” , ενώ σχετικά με το ερώτημα 2β επιχειρείται η σύνδεση των απαγορευμένων ουσιών με την Αγωγή Υγείας, τη διαθεματικότητα και τη μέθοδο project. Δεν αποτελεί ακριβή απάντηση στο ερώτημα του ΑΣΕΠ. Επιχειρεί να θέσει τις θεωρητικές προσεγγίσεις και διδακτικές πρακτικές, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλλουν σε μια ολοκληρωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση. 
 

Λέξεις – κλειδιά / Σκελετός προσέγγισης για το ερώτημα 2α: Δύναμη, φυσική κατάσταση, ευαίσθητες φάσεις, “δια βίου άσκηση για την Υγεία”. 
 

   Ένας άρτιος και ολοκληρωμένος σχεδιασμός μαθημάτων Φυσικής Αγωγής για μαθητές (–τριες) Γυμνασίου – Λυκείου οφείλει να ενσωματώνει στόχους που προάγουν δείκτες φυσικής κατάστασης όπως η δύναμη κ.α. Αναφορικά με την φιλοσοφία που θα πρέπει να διέπει τον σωστό σχεδιασμό και υλοποίηση του προγράμματος, η αρχή της ατομικότητας και της ηλικίας (ανάπτυξης) έχει τη μεγαλύτερη εφαρμογή, μεταξύ των αρχών προπόνησης (Σούλας Δ., 2000). Αν και πρέπει να τονιστεί ότι ο στόχος για βελτίωση της δύναμης επιτυγχάνεται έμμεσα μέσα από ποικίλες αθλητικές δραστηριότητες, εντούτοις αρκετοί άλλοι σημαντικοί μαθησιακοί στόχοι κατακτώνται μέσα από την υλοποίηση των μαθημάτων Φυσικής Κατάστασης και οι οποίοι δεν είναι μόνο κινητικοί.

   Αρχικά κρίνεται σκόπιμο και επιθυμητό να γίνει μια αναφορά στην θεωρία των “ευαίσθητων φάσεων“ ή “περιόδων κρίσεων” (Martin, 1982; Winter,1980; Thies, 1980), οι οποίες υποστηρίζουν την άποψη ότι δείκτες φυσικής κατάστασης, όπως η δύναμη, μπορούν να αποτελέσουν στόχο στον σχεδιασμό μαθημάτων φυσικής αγωγής για τις συγκεκριμένες ηλικίες καθώς τα άτομα στην προεφηβεία και εφηβεία αντιδρούν πιο αποτελεσματικά σε τέτοια ερεθίσματα τα οποία βρίσκουν την καλύτερη δυνατή ανταπόκριση στον αναπτυσσόμενο μαθητή.

   Να τονιστεί ότι στη σχολική φυσική αγωγή ο στόχος για βελτίωση της δύναμης προσβλέπει κύρια στην ενεργοποίηση και ενδυνάμωση των μεγάλων αδρανοποιημένων μυϊκών ομάδων (πχ κοιλιακών). Έτσι στο σχολικό περιβάλλον προτείνεται η εφαρμογή της μέτριας διαλειμματικής εξάσκησης (σταθμοί) με στόχο την γενική ενδυνάμωση δηλαδή την αντοχή στη δύναμη.

   Στα συγκεκριμένα μαθήματα περισσότερο κατάλληλες κρίνονται οι ασκήσεις που εκτελούνται με το βάρος του σώματος καθώς επίσης και οι ασκήσεις με γυμναστικά όργανα, ασκήσεις αναρρίχησης, κυκλική εξάσκηση με επιβαρύνσεις 20΄΄ - 30΄΄, αλματικές ασκήσεις, ρίψεις με medicin ball κλπ. Πρέπει να αποφεύγονται οι ασκήσεις με επιπλέον επιβαρύνσεις από όρθια θέση. Να αποφεύγονται επίσης οι ανυψώσεις βάρους μεγαλύτερο από 5 κιλά πάνω από κεφάλι, καθώς και άλματα βάθους από ύψος μεγαλύτερο των 40 εκ. Συνεπώς με βάση τις αρχές προπόνησης μπορεί να ενσωματωθεί η μυϊκή ενδυνάμωση στα μαθήματα φυσικής αγωγής για τις συγκεκριμένες ηλικίες,

   Ωστόσο το κέρδος μάθησης για τους έφηβους μαθητές είναι τεράστιο όταν ο σχεδιασμός του μαθήματος δίνει έμφαση και συνδέει την προαγωγή της δύναμης με το μοντέλο της “δια βίου άσκησης για την Υγεία” (Health Related Fitness Model).

   Η τάση των καιρών σήμερα, όπως αυτή περιγράφεται μέσα από τους στόχους των διεθνών οργανισμών ( World Health Organization) σχετικά με την υγεία, είναι μέσα στα επόμενα χρόνια να σημειωθεί σημαντική αύξηση των συμπεριφορών που προάγουν την υγεία, όπως ισορροπημένη διατροφή,

αποχή από το κάπνισμα, κατάλληλη φυσική δραστηριότητα και άσκηση, αντιμετώπιση του στρες κλπ.

   Το σχολείο και η Φυσική Αγωγή αποτελούν το βασικό άξονα στην προώθηση θετικών αξιών και στάσεων προς έναν δραστήριο και υγιεινό τρόπο ζωής. Η ανάπτυξη θετικών στάσεων προς την άσκηση είναι ο πρωταρχικός στόχος του μοντέλου. Συνεπώς στα μαθήματα της φυσικής κατάστασης μπορούν άριστα να συνδεθούν δείκτες fitness με την Υγεία και την αλλαγή στάσεων των παιδιών.

   Σύμφωνα με τη στοχοθεσία του Bloom αλλά και με τα νέα ΔΕΠΠΣ και ΑΠΣ πρέπει να καταβάλλεται προσπάθεια να συμπεριλαμβάνονται στόχοι που θα καλλιεργούν ψυχοκινητικές, συναισθηματικές και γνωστικές δεξιότητες. Στα συγκεκριμένα λοιπόν μαθήματα μπορούν να καθοριστούν οι παρακάτω στόχοι:

Ψυχοκινητικός τομέας:  Οι μαθητές:

α) να εξασκηθούν και να αναπτύξουν στοιχεία της Φ.Κ όπως η δύναμη.

β) να είναι σε θέση να εκτελούν ικανοποιητικά τα κύρια στοιχεία της τεχνικής των ασκήσεων δύναμης. 

Συναισθηματικός τομέας: Οι μαθητές:

α) να καλλιεργήσουν θετική στάση για την άσκηση και τη βελτίωση των φυσικών τους ικανοτήτων.

β) να γίνει η φυσική δραστηριότητα μια προσφιλής απασχόληση για όλους τους μαθητές.

γ) να υιοθετήσουν τα παιδιά έναν δραστήριο και υγιεινό τρόπο ζωής.

Γνωστικός τομέας: Οι μαθητές:

α) να μάθουν να ασκούνται σωστά και με ασφάλεια, ώστε να αξιοποιούν τις ευκαιρίες για να ασκηθούν εκτός σχολείου στον ελεύθερο χρόνο.

β) να μάθουν να δομούν ένα ατομικό πρόγραμμα εξάσκησης της δύναμης.

γ) να  κατανοήσουν ότι η άσκηση συμβάλλει στην προαγωγή της Υγείας. 

   Στο Health Related Fitness Model συνειδητά πρέπει να επιδιώκεται η συμμετοχή όλων των μαθητών με άσκηση που να προσεγγίζει και να ευχαριστεί όλα τα παιδιά. Οι δραστηριότητες πρέπει να είναι ποικίλες. Μέσα από τις δραστηριότητες να τονίζεται ο πόλος της δύναμης στην Υγεία, στην Αποφυγή Τραυματισμών, στην Ορθοσωμία, στα Σπορ. Να τονίζεται το γεγονός ότι πολλοί ενήλικες αντιμετωπίζουν προβλήματα με την Υγεία τους εξαιτίας των αδύναμων κοιλιακών και ραχιαίων καθώς και της μειωμένης δύναμης/ ευκαμψίας/ ευλυγισίας. Ο εκπαιδευτικός με τα τεστ φυσικής κατάστασης να εστιάζει στην προσωπική βελτίωση και όχι στην Κοινωνική Σύγκριση. Ο μαθητής να κατανοήσει ότι κάνει τεστ για να διαπιστώσει τι πρέπει να βελτιώσει. 
 

    Προϋπόθεση επιτυχίας του μοντέλου και κατά συνέπεια των μαθημάτων της φυσικής κατάστασης είναι οι γνώσεις που πρέπει να αποκτήσουν οι μαθητές από την εμπλοκή τους με τις συγκεκριμένες δραστηριότητες. Ο εκπαιδευτικός οφείλει πχ να γνωρίσει στα παιδιά τις τρεις μορφές της δύναμης: Μέγιστη δύναμη, Ταχυδύναμη και Αντοχή στη δύναμη. Πρέπει να μεταδώσει εκλαϊκευμένες γνώσεις προπονητικής, εργοφυσιολογίας κλπ. Μέσα από τα μαθήματα που στοχεύουν στη βελτίωση της δύναμης πρέπει να περάσει στους μαθητές τις βασικές αρχές εξάσκησης έτσι ώστε να μάθουν τα παιδιά να ασκούνται με ασφάλεια στον ελεύθερο τους χρόνο, στην ενήλικη ζωή τους. Προτείνεται λοιπόν οι διδακτικές προσεγγίσεις να τονίζουν αρχές όπως αυτή της Προοδευτικής Επιβάρυνσης, την λογική της Υπερφόρτωσης, έτσι ώστε οι μαθητές να κατανοήσουν την ένταση της Αθλητικής Προσπάθειας. Είναι επιθυμητή η διδασκαλία της αρχής F.I.T.T (Frequency, Intensity, Time, Type), η οποία συναντάται εξάλλου και μεταφρασμένη (ως αρκτικόλεξο Χ.Τ.Ε.Σ στο αντίστοιχο βιβλίο του μαθητή). Προτείνει λοιπόν ο εκπαιδευτικός στα παιδιά να μελετήσουν τα αντίστοιχα κεφάλαια από το βιβλίο φυσικής αγωγής του μαθητή του Γυμνασίου (όπως το κεφάλαιο 4 που αναφέρεται στις βασικές αρχές εξάσκησης) ή να ανατρέξουν σε άλλες πηγές (διαδίκτυο) για περισσότερες πληροφορίες κλπ.

    Ένας τέτοιος σχεδιασμός δημιουργεί τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε να αυξηθεί η φυσική δραστηριότητα των μαθητών εντός και εκτός του σχολείου. Προσφέρει βαθιά εμπειρία και γνώση σε θέματα που σχετίζονται με την υγεία. Αναβαθμίζει τον ρόλο του εκπαιδευτικού φυσικής αγωγής και τη θέση του μαθήματος μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.

  

Απάντηση στο ερώτημα 2β: 

Λέξεις – κλειδιά / Σκελετός προσέγγισης για το ερώτημα 2β: Απαγορευμένες ουσίες, Ντόπινγκ, Υπέρμετρη ανάπτυξη μυϊκής δύναμης, Αγωγή Υγείας, Μέθοδος Project.

     Η ενημέρωση των μαθητών  γύρω από τη χρήση απαγορευμένων ουσιών για γρήγορη και υπέρμετρη ανάπτυξη μυϊκής δύναμης θα μπορούσε να ενταχθεί δημιουργικά μέσα σε ένα πρόγραμμα αγωγής υγείας και να αποτελέσει ένα εξαιρετικό θέμα σε ένα διαθεματικό σχέδιο εργασίας. Μέσα από τη διαθεματική προσέγγιση της γνώσης θα επιχειρηθεί να εμπλουτιστεί η μάθηση και η γνώση των μαθητών στο υπό διερεύνηση θέμα. Επιπλέον το μάθημα της φυσικής αγωγής μέσα από έναν τέτοιο σχεδιασμό εκτιμάται ότι θα γίνει ακόμη πιο ουσιαστικό, λιγότερο διχοτομημένο και πιο ελκυστικό για τους εφήβους μαθητές και μαθήτριες.  
 

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1.1. Περιγραφή της προβληματικής κατάστασης 

  • Αναφορά στην ανησυχητική εξάπλωση του ντόπινγκ τα τελευταία χρόνια στον πρωταθλητισμό, στον απλό αθλητισμό (γυμναστήρια)  και στο σχολικό αθλητισμό (μόρια εισαγωγής σε ανώτατα   ιδρύματα).
  • Αναφορά στις αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία.
  • Αναφορά στις παρενέργειες του ντόπινγκ: αρρενωπότητα στις γυναίκες, γυναικομαστία στους άνδρες, μείωση της ανάπτυξης στους εφήβους, ορμονικές μεταβολές, αύξηση της αρτηριακής πίεσης καρδιακά προβλήματα, μέχρι και θάνατοι. (Θεοδωράκης, Χασάνδρα, 2006).
  • Αναφορά στους στόχους του Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (Δ.Ο.Ε) σχετικά με την πάταξη του φαινομένου του ντόπινγκ.
 
 

Η εκπαίδευση, το σχολείο και ιδιαίτερα το μάθημα της φυσικής αγωγής μπορούν να επηρεάσουν τις στάσεις των μαθητών ως προς τη χρήση των απαγορευμένων ουσιών και να συμβάλλουν ουσιαστικά στην πρόληψη προβάλλοντας το πρότυπο ενός υγιούς και όμορφου σώματος, ενός ηθικού και έντιμου αθλητισμού. 
 

1.2 Διαδικασίες πριν την έναρξη του προγράμματος (Προετοιμασία εκπαιδευτικού): 
 

  • Ενημέρωση και σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή
  • Ενημέρωση και συνεργασία εκπαιδευτικών
  • Ενημέρωση και εξασφάλιση συνεργασίας γονέων (εμπλοκή γονέων)
  • Ενδιαφέρον, ευαισθητοποίηση και δέσμευση των μαθητών
 
 

2. ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 
 

   Αντικειμενικός σκοπός του προγράμματος οι μαθητές να διαμορφώσουν θετικές στάσεις και αξίες σχετικά με τον υγιή και ηθικό αθλητισμό, να υιοθετήσουν έναν υγιεινό και δραστήριο τρόπο ζωής αποκρούοντας τις προκλήσεις για αύξηση της αθλητικής απόδοσης με αθέμιτα μέσα. 
 

Μαθησιακοί στόχοι:

α) Γνώσεων:

    • Να ενημερωθούν για τις βλαβερές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία,
    • Να γνωρίσουν τις παρενέργειες της χρήσης αναβολικών,
    • Να μάθουν για ποιες αιτίες οι αθλητές ντοπάρονται.

β) Στάσεων:

    • Αλλαγή στάσεων προς ανθυγιεινές συμπεριφορές,
    • Αλλαγή στάσεων και αποδοκιμασία του ανήθικου αθλητισμού,
    • Προώθηση του “ευ αγωνίζεσθαι”,
    • Να υιοθετήσουν θετικά πρότυπα μεγάλων αθλητών.

γ) Δεξιοτήτων:

    • της αυτοεκτίμησης και της αυτονομίας των μαθητών,
    • της θετικής εικόνας του εαυτού τους και της αυτοπεποίθησης,
    • της εξοικείωσης τους στη συνεργασία σε ομάδες,
    • στην παρουσίαση εργασιών,
    • στη διερεύνηση θεμάτων,
    • στην κριτική στάση απέναντι στις προκλήσεις του αθέμιτου ανταγωνισμού,
    • στη διάχυση των αποτελεσμάτων
 
 

3. Παιδαγωγικές αρχές & μέθοδοι :

   Έννοια της συνεργατικής μάθησης, συλλογική δράση, μέθοδος project, αυτενέργεια και διερευνητική μάθηση, βιωματική μάθηση, αυτοσχεδιασμός, καλλιτεχνική δραστηριότητα, παιγνίδια ρόλων, προσομοίωση. 
 

4. Ρόλος και ενέργειες του εκπαιδευτικού:

   Ο εκπαιδευτικός είναι συντονιστής της ομάδας, της τάξης. Δεν παίζει το ρόλο του αξιολογητή των εργασιών. Αποδέχεται τις εργασίες όλων. Ο ρόλος του είναι συντονιστικός και φροντίζει όλοι να συμμετέχουν ενεργητικά, να μην μένει κανείς έξω από ομάδες. Οι εργασίες είναι ομαδικές και όλων η συμμετοχή και προσπάθεια αναγνωρίζεται. 
 

5. Μέσα & υλικό:

Εξοπλισμός & μέσα Τηλεόραση και βίντεο για την προβολή βιντεοκασέτας, χαρτιά μεγάλα για κατασκευές, ερωτηματολόγια, στυλό…. 
 

6. Εκτιμώμενη διάρκεια:

   Η διάρκεια του προγράμματος θα είναι τεσσάρων μηνών. Οι δραστηριότητες θα καλύψουν ένα ελάχιστο μέρος των ωρών της φυσικής αγωγής, μερικές από αυτές θα γίνονται παράλληλα με το ημερήσιο μάθημα Φ.Α ενώ η πληθώρα των δραστηριοτήτων θα γίνεται εκτός διδακτικών ωρών, αλλά και θα συμπεριληφθεί ως θέμα στο πρόγραμμα ποικίλων μαθημάτων στα οποία θα εξακτινωθεί το πρόγραμμα.  
 

7. Περιοχές του αναλυτικού προγράμματος :

Φυσική Αγωγή, Βιολογία, Χημεία,  Ιστορία, Κοινωνικές Επιστήμες. Για την πληρέστερη ανάπτυξη του προγράμματος το διαθεματικό σχέδιο εργασίας θα βασιστεί πάνω στις οκτώ Θεμελιώδεις έννοιες: Αλληλεπίδραση: (πχ συνεργασία, συλλογικότητα, σύγκρουση, εξάρτηση, ενέργεια κλπ) Διάσταση: (πχ χώρος, χρόνος κλπ), Επικοινωνία: (πχ κώδικας, σήμα, συμβολισμός, πληροφορία), Μεταβολή: (εξέλιξη, ανάπτυξη, περιοδικότητα κλπ), Μονάδα – Σύνολο: πχ άτομο, μόριο, κύτταρο, προσωπικότητα, κοινότητα, κοινωνία.), Ομοιότητα – Διαφορά: ( πχ ισότητα, ομοιότητα, διαφορά), Πολιτισμός: ( πχ παράδοση, τέχνη ) Σύστημα: ( πχ δομή, ταξινόμηση, οργάνωση, ισορροπία, νόμος, κλίμακα, συμμετρία). 
 

8. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το σχέδιο εργασίας θα δομηθεί σε 4 φάσεις: α) Προβληματισμός, β) Προγραμματισμός, γ) Διεξαγωγή – υλοποίηση δραστηριοτήτων και διάχυση δ)  Αξιολόγηση

Οι δράσεις που θα επιλεγούν θα πρέπει: να ενημερώνουν, να ευαισθητοποιούν, να ενθαρρύνουν αλλαγές συμπεριφοράς.

Οι μαθητές ενθαρρύνονται κατά την διάρκεια του προγράμματος να θέτουν στόχους για:  α) τους εαυτούς τους, β) τους συμμαθητές τους, γ) τους φίλους τους, δ) τους γονείς τους.

Τέλος ενθαρρύνονται να εντοπίζουν πιθανά προβλήματα και να προτείνουν λύσεις.  
 

1η ΦΑΣΗ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ (Διάρκεια 2 ώρες)

  • Ερωτηματολόγιο μαθητών για αξιολόγηση στάσεων και γνώσεων απέναντι στο ντόπινγκ. Θέμα ερωτηματολογίου: “Τι γνωρίζω για το ντόπινγκ” (για ενημέρωση – ευαισθητοποίηση)
  • Εναλλακτικά προτείνεται η προβολή βίντεο που θα παρουσιάζει αφενός άσχημα πρότυπα αθλητών (που συνελήφθησαν ντοπαρισμένοι και στιγματίστηκαν) αλλά και πρότυπα πραγματικών αθλητών – συμβόλων στην ιστορία του αθλητισμού. Μπορεί ακόμη να γίνει και μια παρουσίαση (powerpoint) από τον εκπαιδευτικό για τις επιπτώσεις της χρήσης απαγορευμένων ουσιών. Το υλικό παρουσίασης με πολλές φωτογραφίες, ή ερωτήσεις προβληματισμού επιχειρεί να καταδείξει την ανηθικότητα της πράξης αλλά και τις επιπτώσεις στην υγεία. (ευαισθητοποίηση).
  • Ακολουθεί ο καταιγισμός ιδεών  ή  Ιδεοκαταιγίδα (Brainstorming).
  • Διερεύνηση του θέματος και επιλογή θεματικών ενοτήτων στο γενικό θέμα “Απαγορευμένες ουσίες”.
 
 

2η ΦΑΣΗ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ (Διάρκεια 2 ώρες)

  • Χωρισμός – δημιουργία ομάδων (4 -6 μαθητές ανά ομάδα).
  • Κατηγοριοποίηση και ταξινόμηση των θεματικών ενοτήτων (καταιγισμός ιδεών) σε κάθε ομάδα.
  • Ομάδα Α: “Ντόπινγκ και Υγεία” : Ενημέρωση για τις βλαβερές επιπτώσεις του ντόπινγκ. Ανασκόπηση βιβλιογραφίας, πολυμέσα, εφημερίδες κλπ. Διασκεδαστικά τεστ γνώσεων, κουίζ, σταυρόλεξα κλπ.
  • Ομάδα Β: “Γνωρίζω για το ντόπινγκ” : Λίστα απαγορευμένων ουσιών (διεγερτικά στεροειδή, βήτα -2 αγωνιστές κλπ), λίστα απαγορευμένων μεθόδων (αύξηση μεταφοράς οξυγόνου, γονιδιακό ντόπινγκ κλπ). Απομυθοποίηση του ντόπινγκ.
  • Ομάδα Γ: “ Υγιής αθλητισμός και σπορ” : Μαθήματα φυσικής αγωγής με έμφαση στη “δια βίου άσκηση με στόχο την υγεία”, καταγραφή των ωφελειών της άσκησης.
  • Ομάδα Δ: “Σχολιάζω Σατιρίζω το ντόπινγκ” : Σλόγκαν, σκίτσα, κολάζ, προσομοίωση ρόλων, θεατρικό έργο κλπ.
 
 

3η ΦΑΣΗ: ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ – ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ  ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ (Διάρκεια 13 εβδομ.)

  • Ομάδα Α: “Ντόπινγκ και Υγεία” :

          Ενημέρωση για τις βλαβερές επιπτώσεις του ντόπινγκ.

          Οργάνωση εκδήλωσης με διαλέξεις ειδικών γιατρών, αθλητικών  

           ψυχολόγων ή και αθλητών οι οποίοι θα ενημερώσουν για το θέμα  

           των αναβολικών.

          Ανασκόπηση βιβλιογραφίας, πολυμέσα, εφημερίδες κλπ.

          Κατασκευή διασκεδαστικών τεστ γνώσεων, κουίζ, σταυρόλεξα κλπ.

          Ντόπινγκ και ηθική.

  • Ομάδα Β: “Γνωρίζω για το ντόπινγκ” :

    Καταγραφή λίστας απαγορευμένων ουσιών (διεγερτικά στεροειδή, βήτα -2 αγωνιστές κλπ),

    Καταγραφή λίστας απαγορευμένων μεθόδων (αύξηση μεταφοράς οξυγόνου, γονιδιακό ντόπινγκ κλπ). Απομυθοποίηση του ντόπινγκ.

    Αιτίες χρήσης ντόπινγκ

    Ντόπινγκ και Ιστορία: Τα αναβολικά στην πορεία του χρόνου μέχρι σήμερα

    Ντόπινγκ και Οικονομία: Οικονομικά στοιχεία από το εμπόριο αναβολικών.

  • Ομάδα Γ: “ Υγιής αθλητισμός και σπορ” :

          Μαθήματα ΦΑ με έμφαση στη “δια βίου άσκηση με στόχο την υγεία”,

          Καταγραφή των ωφελειών της άσκησης.

          Διοργάνωση Σαββατοκύριακου δραστηριοτήτων (ποδηλατικός γύρος   

          Αγώνες καλαθοσφαίρισης μαθητών – γονέων – εκπαιδευτικών κλπ.

          Η αξία του “ευ αγωνίζεσθαι”.  

          Εκπαιδευτική επίσκεψη σε ύπαιθρο με ποταμό, συμμετοχή,

          βιντεοσκόπηση, φωτογράφηση αθλημάτων αναψυχής (ράφτιγκ,    

          πεζοπορία κ.α)

    Ομάδα Δ: “Σχολιάζω Σατιρίζω το ντόπινγκ” :

         Κατασκευή  σλόγκαν κατά της χρήσης αναβολικών. Ανάρτηση στο   

          σχολείο. Σκίτσα, κολάζ κατά των αναβολικών και τοποθέτηση σε  

          χώρους του σχολείου.

         Διαγωνισμός για την ανάδειξη του καλύτερου μηνύματος υπέρ του

         υγιούς αθλητισμού.

          Προσομοίωση ρόλων μαθητών που επιχειρηματολογούν ο ένας υπέρ   

          της χρήσης απαγορευμένων ουσιών και ο άλλος κατά της

          ανηθικότητα της πράξης και υπέρ της αγνής συμμετοχής στα σπορ.

            Θεατρικό που θα σατιρίζει και θα καυτηριάζει το θέμα της

           εξάπλωσης του ντόπινγκ.

             Προβολή αθλητών που διακρίθηκαν χωρίς χρήση αναβολικών. 
 

ΔΙΑΧΥΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: Οργάνωση κεντρικής εκδήλωσης, πρόσκληση μαθητών σχολείου, γονέων, φορέων του Δήμου κ.α. Παρουσίαση των εργασιών από τους μαθητές. Για την ενίσχυση του μηνύματος προτείνεται να δοθεί μια κονκάρδα, ένα μπλουζάκι με σλόγκαν ή ένα ενημερωτικό φυλλάδιο σχετικά με τα αναβολικά κλπ. 
 

4η ΦΑΣΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ (Διάρκεια 1 ώρα)

  • Αρχική ή Διαγνωστική  στάσεων, συμπεριφορών, γνώσεων μέσω ερωτηματολογίου.
  • Εποικοδομητική συλλέγοντας πληροφορίες και παρακολουθώντας το πρόγραμμα.
  • Αθροιστική βάση portfolio.
 
 

Η αξιολόγηση αφορά κυρίως στην αξιολόγηση επίδρασης γνώσεων, αλλαγής στάσεων και αλλαγής συμπεριφορών. Επιτυγχάνεται μέσω της παρατήρησης, της συνέντευξης και του ερωτηματολογίου (ικανοποίησης, γνώσεων κλπ). 

 

 

Καπρίνης Στυλιανός
MSc Σχολική Φυσική Αγωγή

skaprinis@yahoo.gr

 


 

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΑΣΕΠ 2008

 

ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ 11 ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Εξεταζόμενα Γνωστικά Αντικείμενα
1. Τα γνωστικά αντικείμενα στα οποία εξετάζονται οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατατάσσονται σε δύο θεματικές ενότητες (πρώτη και δεύτερη θεματική ενότητα), όπως αυτές ορίζονται από τα άρθρα 4 και 5, αντίστοιχα, αυτής της απόφασης και η εξέταση κάθε ενότητας διαρκεί τουλάχιστον τέσσερις (4) ώρες.

2. Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων μπορεί, κατά τα ισχύοντα στη νομοθεσία ΑΣΕΠ, να ζητήσει τον ορισμό συντελεστή κατά γνωστικό αντικείμενο.

 

Δεύτερη θεματική ενότητα
 

1. Η δεύτερη θεματική ενότητα αφορά:

1) τη Γενική Διδακτική Μεθοδολογία - Παιδαγωγικά Θέματα και
2) την Ειδική Διδακτική και έχει ως σκοπό την αξιολόγηση των βασικών γνώσεων των υποψηφίων για να μπορούν:

α) να επιτελούν το διδακτικό και το οργανωτικό τους έργο, σύμφωνα με:
(i) τις γενικές αρχές της διδασκαλίας και
(ii)τις σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις των μαθημάτων της ειδικότητάς τους.

β)να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν κριτικά τη γνώση.

γ)να αντιμετωπίζουν στην πράξη προβλήματα της καθημερινής σχολικής ζωής.

δ)να βοηθούν τον μαθητή στην προσαρμογή του στο σχολείο και να συμβάλλουν θετικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

ε)να κατανοούν τον ρόλο του σχολικού θεσμού μέσα στην κοινωνία και την επίδραση που η τελευταία ασκεί σ' αυτόν.

2. Η εξεταστέα ύλη της δεύτερης θεματικής ενότητας περιλαμβάνει δύο επί μέρους θέματα για όλους τους κλάδους:

α) Γενική διδακτική μεθοδολογία και γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέματα που η εξεταστέα ύλη ορίζεται η ίδια για όλους τους κλάδους.

β) Ειδική διδακτική του γνωστικού αντικειμένου κατά κλάδο και ειδικότητα.

Ειδικότερα:

Α. Η εξεταστέα ύλη του πρώτου θέματος αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης, με μία γενική παιδαγωγική αντίληψη, ζητημάτων αγωγής και μάθησης, καθώς και βασικά γνωστικά στοιχεία ψυχοπαιδαγωγικής (που υπάρχουν σε όλα τα αντίστοιχα ψυχοπαιδαγωγικά βιβλία). Ειδικότερα:

α1. Με τη Γενική διδακτική μεθοδολογία επιδιώκεται να ελεγχθεί αν οι υποψήφιοι κατέχουν βασικές γνώσεις γύρω από τη μεθοδολογία της διδασκαλίας (προγραμματισμός, διεξαγωγή και αξιολόγηση).

α2. Τα γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέματα αναφέρονται:

1) στην πρακτική αντιμετώπιση ποικίλων ζητημάτων της καθημερινής σχολικής ζωής, όπως προβλήματα προσαρμογής και συμπεριφοράς στο σχολείο, προβλήματα μετάβασης από τη μια βαθμίδα στην άλλη, προβλήματα συμπεριφοράς στη σχολική τάξη και το σχολικό χώρο, αμοιβές-ποινές μαθητών, κίνητρα, διαπροσωπικές σχέσεις, επικοινωνία και ψυχολογικό κλίμα στο σχολικό περιβάλλον, σχέσεις μεταξύ μαθητών- εκπαιδευτικών- γονέων, προβλήματα σχετικά με την παιδική ή την εφηβική ηλικία (ανάλογα με τη βαθμίδα), απλά μαθησιακά προβλήματα, κρούσματα νεανικής παραβατικότητας στο πλαίσιο του σχολείου, οικογενειακά ή προσωπικά προβλήματα των μαθητών, και

2) σε γενικά παιδαγωγικά θέματα που αφορούν τη σχέση σχολείου και κοινωνίας, τον ρόλο του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο σχολείο, τις επιδράσεις του σχολείου στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου, τους εξωσχολικούς παράγοντες αγωγής και τα βασικά στοιχεία της δομής και λειτουργίας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.

Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν τα ζητούμενα είτε υπό τη μορφή σύντομου δοκιμίου είτε υπό τη μορφή απαντήσεων σε ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών σε συγκεκριμένα διδακτικά και παιδαγωγικά προβλήματα στην τάξη ή στο σχολείο τους.

Β. Με την ειδική διδακτική επιδιώκεται να ελεγχθεί εάν οι υποψήφιοι είναι σε θέση να εφαρμόζουν κατά το σχεδιασμό μιας διδασκαλίας «επί χάρτου» εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας, πέραν της δασκαλοκεντρικής.

Η εξέταση της ειδικής διδακτικής αναφέρεται ειδικότερα σε ζητήματα των αντίστοιχων προς την ειδικότητα των υποψηφίων γνωστικό/ά αντικείμενο/α [γενικοί σκοποί και ειδικοί στόχοι του μαθήματος (με βάση τα ισχύοντα Προγράμματα Σπουδών και τις Οδηγίες διδασκαλίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου), μέθοδοι, πορεία και μορφές διδασκαλίας, διδακτικές ενέργειες, χρήση εποπτικών και άλλων διδακτικών μέσων, τρόποι και τεχνικές αξιολόγησης των μαθητών].

Στους υποψηφίους μπορεί να δοθεί μία διδακτική δραστηριότητα σχετική με το μάθημα (ή τα μαθήματα) της ειδικότητάς τους και τους ζητείται: να παρουσιάσουν ένα αναλυτικό σχέδιο στο οποίο να εκθέτουν τη μέθοδο και τον τρόπο διδασκαλίας και αξιολόγησής της και να αιτιολογήσουν με βάση τις παιδαγωγικές τους γνώσεις την άποψή τους. Μπορεί ακόμη να τους δίδεται ένα συγκεκριμένο σχέδιο μαθήματος και να τους ζητείται να το σχολιάσουν ή να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τυχόν αναφέρονται σ' αυτό.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

(Αν εισήλθατε σε αυτή τη σελίδα από ΜΗΧΑΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ή από άλλη εξωτερική σύνδεση, πατήστε ΕΔΩ για να σας προσφέρουμε ολοκληρωμένα τις υπηρεσίες μας. Ευχαριστούμε)

www.fa3.gr

Προηγούμενη σελίδα Εκτύπωση σελίδας Επόμενη σελιδα
0000000000000

Δημιουργία, Διαχείριση, Επιμέλεια : Αθ. Διονυσόπουλος, Σχολικός Σύμβουλος Φυσικής Αγωγής
- Σπουδές: Master of Science (Indiana University, USA)  // σε εξέλιξη Διδακτορικό στη Φ.Α. (ΤΕΦΑΑ Αθήνας) -
Συνεργάτες: Ολα τα εγγεγραμμένα μέλη που έχουν προσφέρει εκπαιδευτικό υλικό, άρθρα, σχόλια κλπ.
All Rights Reserved. Copyright © 1997-2011
Αποποίηση Ευθύνης


1

ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Βιβλία Φ.Α. από ΟΕΔΒ
Περιεχόμενα νομοθεσίας σχετικά με τη Φ.Α.
ΔΗΛΩΣΑΝ για την Φ.Α.:
Υπουργός Παιδείας, Αρης Σπηλιωτόπουλος:
"Η Φυσική Αγωγή υπηρετεί όχι μόνο την μαθητική κοινότητα αλλά και ολόκληρη την κοινωνία"
Φυσική Αγωγή και Αθλητισμός (Δείτε το, αξίζει παρότι είναι μεγάλο αρχείο 189 Kb)
Απάντηση υφ. Παιδείας κ. Καλού στα αιτήματα της Ένωσης Καθηγητών Φυσικής Αγωγής Ελλάδας (Ε.Κ.Φ.Α.Ε.) για την αναβάθμιση του κλάδου της Φ.Α., τα οποία κατέθεσε ως αναφορά ο Βουλευτής κ. Αθαν. Αλευράς.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
Γυμνασιάδα 2006, Αγώνες της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σχολικού Αθλητισμού (ISF).
30 Μηνίτες Φ.Α.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Φ.Α. κ΄ Αρχαία Ελλάδα
Ολυμπιακά Αγωνίσματα στην Αρχαία Ελλάδα
Ολυμπιονίκες στην Αρχαία Ελλάδα
Χρονικό Εκπ/σης Στελεχών Φ.Α.
Τα Δύσκολα Χρόνια Φ.Α. και Εκπ/σης
Η Σταδιακή Σύγκλιση Φ.Α. και Εκπ/σης
Πρωτεργάτες Φ.Α. και Αθλητισμού:
Φωκιανός, Χρυσάφης, Βικέλας, Λάμπρος, Μάνος
Ιστορική Ανασκόπηση της Φ.Α. στην Ελληνική Εκπαίδευση
Προβλήματα των καθηγητών Φ. Α. (κ΄άλλων ειδικοτήτων) ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΔΟΕ)
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ κ΄ΘΕΣΕΙΣ της ΔΟΕ για την Φ. Α. (κ΄άλλες ειδικότητες)
Χρονικό Φ.Α. στο Δημοτικό
Γενικός Στόχος της Φ.Α. - Επί μέρους Στόχοι
Προγραμματισμός Μαθήματοος ΦΑ.
Διεθνής Καταστατικός Χάρτης Φυσικής Αγωγής της UNESCO.
ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟ ΕΝΙΑΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΓΡ/ΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΔΕΠΠΣ) - Φ.Α.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ:
1. Σκοπός της διδασκαλίας του µαθήµατος
2. Άξονες, Γενικοί στόχοι, Θεµελιώδεις έννοιες Διαθεµατικής προσέγγισης
3. Μεθοδολογικές προσεγγίσεις
4. Προτεινόµενα διαθεµατικά σχέδια εργασίας
5. Αξιολόγηση
6. Προδιαγραφές Βιβλίων και λοιπού διδακτικού υλικού
ΓΥΜΝΑΣΙΟ:
1. Σκοπός της διδασκαλίας του µαθήµατος
2. Άξονες, Γενικοί στόχοι, Θεµελιώδεις έννοιες Διαθεµατικής προσέγγισης
3. Μεθοδολογικές προσεγγίσεις
4. Προτεινόµενα διαθεµατικά σχέδια εργασίας
5. Αξιολόγηση
6. Προδιαγραφές Βιβλίων και λοιπού διδακτικού υλικού
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Φ. Α.:
Α'-Β' Δημοτικού
Γ'-Δ' Δημοτικού,
Ε'-ΣΤ' Δημοτικού
Α' Γυμνασίου
Β' Γυμνασίου
Γ' Γυμνασίου
 Ολα τα ΔΕΠΠΣ & ΑΠΣ της Φ.Α. σε μορφή .pdf
ΩΡΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ Φ.Α.:
Α' Β' Γ' Δ' Ε' ΣΤ' Δημοτικού
Α' Β' Γ' ημερήσιου Γυμνασίου
Α' Β' Γ' Γενικού Λυκείου
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΣΕΠ,  ΠΕ11, Φυσική Αγωγή
2007, Γνωστικό Αντικείμενο
2007, Παιδαγωγικά, Γενική Διδακτική
2007, Ειδική Διδακτική
2005, Ειδική Διδακτική και Παιδαγωγικά, Γενική Διδακτική
2005, Γνωστικό Αντικείµενο
ΕΞεταστέα Υλη, Φ.Α. (ΠΕ11), ΑΣΕΠ, 2006
ΕΞεταστέα Υλη του 2004-05
Θέματα 2000 κ΄ 2003
Θέματα για: Διδακτική Μεθοδολογία, Παιδαγωγικά Θέματα
(Αλλων Ειδικοτήτων αλλά χρήσιμα κ΄ για την Φυσική Αγωγή)
 Eρωτήσεις εργοφυσιολογίας
Παιδαγωγική 2006
Διδακτική Μεθοδολογία
Θεωρίες Μάθησης, (pdf, 480 Kb)
Διοριστέοι ΑΣΕΠ 2002
30 Μηνίτες Φ.Α
Διοριστέοι ΑΣΕΠ 2004
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ στο ΣΧΟΛΕΙΟ
Από την συλλογή κ΄επιμέλεια του δάσκαλου Γρηγόρη Φιλιππιάδη
ΑΣΦΑΛΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ στο ΣΧΟΛΕΙΟ
Φαρμακευτική αγωγή μαθητών εντός σχολικού ωραρίου
ΕΝΩΣΕΙΣ Φ.Α.
ΠΕΠΦΑ (Πανελλήνια Ένωση Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής)
ΕΓΒΕ (Ένωση Γυμναστών Βορείου Ελλάδος)